Uzun zamandır aklımdan çıkmayan bir soruyu daha doğrusu sorunu dün akşamki Milli Maçtan (Milli Rezalet) sonra tekrar hatırladım. Milli maça gelen bir seyirci neden kendi tuttuğu takımın formasını giyer?
Dün akşamdan çekilmiş bir fotoğraf.(kaynak: Haber Türk)
Teknik ve taktik açıdan dünkü maçı yorumlayacak bilgiye sahip değilim. Zaten birçok kişi çeşitli mecralar da yazıp çiziyor. Benim derdim sahanın içi değil dışı. Birkaç yıldır Milli maçlarda dikkat ediyorum. Hangi takımın stadında maç yapılıyorsa o takımın renkleriyle süsleniyor stadyum. Dün akşam da sarı kırmızı idi stad. Yarın Fenerbahçe’nin stadın da oynansa maç eminim sarı lacivert olacak. Bu bölünmüşlüğün sebebi nedir araştırmak lazım.
Milli maç ile ilgili fotoğraflara bakın. Sahadaki 11 kişi dışında kaç kişide Türkiye Milli takım forması var. Forma pahalı alamıyoruz diyorsanız onu geçelim. Kaç kişinin giydikleri kıyafetlerde kırmızı ve beyaz renkler vardı? Kaç kişinin Türkiye atkısı vardı? Ben çok az bir azınlık gördüm açıkçası.
Bu ayrışmanın bölünmüşlüğün sebebini futbol sahalarının çok dışında olduğunu söyleyebilirim. Futbol günlük hayatımızın bir metaforudur. Günlük hayata yaşadıklarımızın yansımalarını futbolda da görürüz. Ülkemizin içinde bulunduğu bölünmüşlük ve ulus devletinden uzaklaşmamızın sonuçlarıdır bunlar. Artık biz ve başkaları var. Bizden olmayan düşman olarak görüyoruz.
Bunun sonucu olarak Milli formayı giymiş futbolcuları ıslıklıyoruz. Tamam bu futbolcuların karakterleriyle ilgili sıkıntı olabilir ama eskiden de karakter problemi olan futbolcu yok muydu? Elbette vardı ama bu şekilde bir tepkiyle karşılaşmıyorlardı. Bazı taraftarlar ise bir oyuncuya kafayı takmışlar ve onun saflığıyla alay ediyorlar. Tabii devir uyanık olanın çakalın devri. Saf olana, ruhu olana ne gerek var.
Şimdi herkesin derdi, İstanbul dışında oynansın maçlar. İstanbul dışındaki şehirlerde durum farklı olurmuş. Bu durum bana Haydarpaşa da trenden inip “İstanbul sen mi büyüksün ben mi? “ diyen adamları hatırlattı. İstanbul dışında taraftarlar sanki bu ülkede yaşamıyor. Kabul etmiyorum ama diyelim onlar bu bölünmüşlükten ve fanatiklikten uzaklar. Peki, kaç şehir futbol maçını dolduracak taraftar kapasitesine sahip. Veya kaçında uluslara arası maç yapabilecek stadyum var. Ben yorumu size bırakıyorum.
Biz birlik ve beraberlik duygumuzu yitiriyoruz. Ancak başımıza bir felaket gelince bir araya geliyoruz. Ama son depremde ortaya çıkan çatlak sesler bununda yakın zamanda kaybolacağını gösteriyor.
Brezilyalı taraftarlar. Tek renkler
Sonuç olarak dün akşam bir rezalet yaşadık. Ben sadece tek bir ricam olacak. Arkadaşlar Milli maçlara tutuğumuz kulüp takımının formalarını giyip gitmeyelim. Şehit kanlarıyla sulanmış bayrağımızın rengi olan kırmızı ve beyaz renkleri giyelim. Bir bakın Brezilyalılara, Kamerunlulara veya İngilizlere. Bir tane kulüp takımı forması görecek misiniz? Tribünler bir olmadıktan sonra sahadakilerden birlik beklemek haksızlık olur…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder